بسمه تعالی
اعمال و فضائل احیای شب نیمه شعبان
شب نیمه شعبان بهترین شب بعد از شب قدر است و خواندن دو رکعت نماز در شب نیمه شعبان بعد از نماز عشاء مستحب است، در رکعت اول بعد از حمد، سوره کافرون و در رکعت دوم بعد از حمد سوره توحید خوانده شود.
نقل شده:رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود:شب نیمه شعبان در خواب دیدم جبرئیل بر من نازل شد و فرمود:ای محمّد(صلی الله علیه و آله) در چنین شبی خوابیدهای؟ گفتم:این شب چه شبی است؟
اعمال و فضائل احیای نیمه شعبان
فرمود:شب نیمه شعبان است برخیز. مرا بلند کرد و به بقیع برد، و سپس جبرئیل فرمود:سرت را بلند کن زیرا در این شبها درهای رحمت خدا در آسمان به روی بندگان باز است، همچنین درِ رضوان، درِ آمرزش، درِ فضل، درِ توبه، درِ نعمت، درِ جود و سخاوت، درِ احسان باز است، خداوند به عدد پشمها و موهای چرندگان در این شب گنهکاران را آزاد میکند، پایان عمرها در این شب، تعیین میگردد، رزقهای یک سال در این شب تقسیم میشود و حوادث یک سال در این شب معیّن میگردد.
ای محمد! کسی که این شب را با تکبیر و تسبیح و تهلیل و دعا و نماز و قرائت قرآن و اطاعت و خضوع و استغفار بسر برد، بهشت منزل و سرای او است، و خداوند گناهان گذشته و آیندهاش را میآمرزد ... ای محمد(صلی الله علیه و آله) این شب را احیاء بگیر و به امت خود دستور بده آنها نیز این شب را احیاء بدارند، و با عمل به سوی خدا تقرب جویند، چرا که این شب شبی شریف است.
از اعمال این شب، خواندن دعای کمیل در سجده است روایت شده که کمیل گوید دیدم حضرت علی (علیهالسلام) این دعا را در شب نیمه شعبان در سجده خواندند.
در مورد زیارت امام حسین(علیهالسلام) در این شب به خصوص در صورت امکان در کنار قبرش، آمده هر که بشناسد امام حسین(علیهالسلام) را و شهادت او و هدف شهادتش را که موجب نجات امت گردید و وسیله و راهگشایی برای رسیدن به فوز عظیم شد(خلاصه این که عبادتش در این شب از روی توجه و علاقه و معرفت خاص باشد) آنگونه خویشتن را در برابر خدا خاضع نماید که شایستگی آن را دارا میباشد و نیز از خدا خواستههای شرعیش را تقاضا کند.
شب نیمه شعبان، شبی است که در آن کسی تولد یافته که مانند او (علیه السلام) برای پاک ساختن زمین و فرج عمومی برای مؤمنین امم، و برافراشتن پرچمهای عدل خدا برای اهل زمین، و جمع کامل بین سیاست دین و دنیا تولد نیافته است. و بر سالک است که چون به این منزلگاه [شب نیمه شعبان] رسید، اوًلا نظر خود را در این شب، از لذت به دنیا و از راحت در آن برگیرد و نفس خود را مهیا کند که آن را شب وداع خود از دنیا بداند و نفس خود را در آن فرض کند که مانند شبی است که در بامداد آن شب، روز قیامت خواهد بود تا سنگینی اعمال بر او سبک خواهد شد بلکه گذشتن و تمام شدن آن شب براو گران باشد و دوست بدارد که آن شب، از آن مقداری که هست طولانی ترباشد، و عمل او در آن شب روی این زمینه باشد که خود را فرض کند که با هریک از اعمال در حال وداع است، به طوری که آن عمل، آخرین عمل اوست از عمردنیا، تا کوشش او در دست کردن اعمال افزونتر شود و چون نفس و قلب خود را به میزان برای عمل حاضربیند، براوست که قبل از داخل شدن شب، نظر کند در اختیار کردن اعمال و ترتیب آن، به آنچه که بیشترمناسب حالش می باشد و اگر دو عمل را در فضیلت و مناسبت برابربیند، آن را که مشقت و سختی اش برنفس باشد.
و باز از مهمّات این شب، تقرب به امام حجت عصر و ولی امرف ناموس اکبر، صاحب غیبت الهیه و دعوت نبویه، وارث انبیاء و خلیفه خلفاء و خاتم اوصیاء، مظهر عدل الله الاعظم، افرازنده پرچم هدایت و بر هم زننده بساط سرکشان و منکران حق و حقیقت و بیچاره کننده اهل عناد و ضلالت و الحاد و محو کننده آثار انحراف و هوا پرستی و گرد آورنده سخن ها بر تقوی و رشته پیوند بین اهل آسمان و زمین، حجّت کبرای خدائی و آیت عُظمای نصرت عاجل، فیروزی نزدیک کبریائی، ادب کننده جهانیان و سلطان اعظم و مولای گرامی، آقای ما و پیشوای ما و پناهگاه ما و نگهبان و سرپرست ما، مهدی قائم- ارواحنا و ارواح العالمین له الفداء – است.
اعمال و فضائل احیای شب نیمه شعبان